|
Hier vind je een foto met wat informatie
Het stemmen van een dwarsfluit wordt gedaan door middel van het uit-trekken van de kop. Allereest moet
de dwarsfluit ingespeeld zijn (verwarmd) om de fluit goed te kunnen stemmen. Achter de kop bevindt zich de stemkurk en deze
moet precies op de goede plaats zitten om een goede stemming te verkrijgen. Door middel van een wisserpen is de positie van
de stemkruk te veranderenDe zuiverheid van een fluit heeft te maken
met de scale, dit is de plaatsing en de grootte van de toongaten. Ook van invloed op de zuiverheid is de juiste afstelling
van de kleppen.
.
Een dwarsfluit
heeft 16 kleppen die door 9 vingers bediend worden. In feite is de klep is een verlenging van de vingertop en om het toongat
volledig af te sluiten is het voorzien van polsters. Deze polsters zijn bekleed met vilt en leer en moeten o.a. waterdicht
zijn, niet verharden en gelijkmatig afsluiten. De conditie van de polsters en de afregeling van het kleppensysteem is hierbij
essentieel.Om met 9 vingers
de 16 kleppen te bedienen is er een ingenieus systeem
van assen en veertjes aanwezig. De weerstand van deze assen en veertjes kunnen per instrument verschillen, maar zijn door
een vakman af te regelen. Belangrijk is dat de vering van de kleppen in ieder geval gelijkmatig is.Op de kop van een metalen
dwarsfluit bevindt zich de lipplaat of mondplaat, een houten dwarsfluit heeft geen lipplaat. Door een juiste blaastechniek
(embouchure) stroomt de lucht in de buis en afhankelijk van de afdichting van de buis d.m.v. de kleppen klinkt er een toon.
Om hogere tonen te verkrijgen is er een andere ‘overblaas’ techniek nodig. Sommige fluitisten kiezen een ‘andere’
kop afhankelijk van hun voorkeur.
De fluit behoort tot de alleroudste instrumenten, die er zijn. Toch weet men niet
precies, hoe oud de dwarsfluit is, en waar ze voor het eerst voorkwam. Dit komt voor een deel omdat er weinig fluiten uit
de tijd voor onze jaartelling bewaard zijn gebleven, omdat ze van vergankelijk materiaal werden gemaakt (hout, riet, been)
en voor een ander deel omdat men op de oude afbeeldingen, die men uit die tijd gevonden heeft, niet precies kan zien of het
wel om een echte fluit gaat.
De fluitjes uit de prehistorische periode waren voornamelijk lokfluitjes. Een opmerkelijk
exemplaar uit het magdalénien, de cultuur van de rendierjagers van voor de ijstijd, dateert van ca. 11.000 v. Chr.
De oudste dwarsfluit die men gevonden heeft komt uit de steentijd.
Die dwarsfluit was van bot gemaakt. De fluit werd gebruikt om vijanden en boze geesten weg te jagen. Hij werd waarschijnlijk
ook gebruikt om signalen door te geven. Ze werden verder ook gebruikt bij de jacht.
Hieronder zie je een afbeelding van het blaasgat van een dwarsfluit.
  Hier zie je nog een afbeelding van een dwarsfluit zodat er zeker geen misverstanden kunnen zijn.
 Hiernaast zie je een gewone dwarsfluit en ernaast een piccolo,ook een
soort dwarsfluit die de helft kleiner is(zie 2de blok tekst)
|
